Reisverslag Hongarije dag 1 en 2: de reis en aankomst

5 augstus 2013 was het eindelijk zo ver. De vakantie waar we al weken naar uitkeken kwam er aan! In de ochtend haalde we snel nog wat boodschappen voor op vakantie. Zo wisten we zeker dat we normaal eten hadden in een voor ons nog onbekend land. Ik had weken gewerkt, dus ik was echt toe aan een leuke vakantie. De bestemming in Hongarije was Siofok, aan het Balatonmeer. We hadden geboekt in Hostel Aqua, waarover ik al eerder een review schreef, met de organisatie X-travel. Om één uur zou onze bus naar Hongarije vertrekken, vanuit Amsterdam. De vakantie kon beginnen!

Al vroeg kwamen we aan in Amsterdam. Beter te laat dan te vroeg, hadden we gedacht. Het pleintje vlakbij de Febo begon al aardig vol te raken. Na een tijdje reden er twee bussen van X-travel en gogo het terrein op. De reis kon nu echt beginnen! We zochten naar de goede bus en leverde onze bagage in. We hoorde gelijk dat we moesten overstappen in Nederweert, aangezien de bus waar wij in stapte naar Spanje zou gaan. Dit hadden we van te voren al verwacht, aangezien dit vorig jaar ook moest. Op de foto is de bus vanuit Amsterdam te zien. Ik heb mezelf en mijn reisgezelschap even weg bewerkt, het ziet er heel mooi uit zo.
De bus zat helemaal vol en we kregen stoelen toegewezen door de chauffeur. Het was een grote teleurstelling toen we bij een tweede stop van onze eigen stoelen werden gestuurd en naast wildvreemde neergezet werden, apart. Gelukkig moesten we nog overstappen, dan zou dit vast anders worden. Aangezien het een lange reis is zou dit wel fijn zijn.
In Nederweert stapte we uit en zoals verwacht was het net zo'n chaos als vorig jaar. Alleen vorig jaar hadden we medereizigers in de eerste bus, die naar dezelfde bestemming gingen, dit jaar echter niet. Wij bleven zoeken naar onze bus, maar hij was er nog niet. Dat werd even wachten. Bij het wegrestaurant kwamen we nog een andere vriendin tegen, die toevallig op dezelfde dag naar Spanje afreisde, met dezelfde organisatie.
Na een tijdje wachten kwam onze bus aan. We dachten direct dat onze bestemming kennelijk niet zo populair was, aangezien er overal dubbeldekkers stonden en die van ons enkel was. Dit keer konden we wel bij elkaar zitten. We hadden een prima plek en de reis kon nu echt beginnen.

Na een tijdje in de bus zitten was het tijd voor het avondmaal. Vorig jaar tijdens onze reis naar Rimini stopte we bij een te duur wegrestaurant, waar je weinig eten kreeg. Toen ze vertelde dat we niet bij een wegrestaurant zouden stoppen werd ik direct blij. Uiteindelijk stopte we in een klein Duits dorpje bij een klein restaurant. Hier kregen we voor een bedrag van 15,- soep, patat, vlees, sla, water en wijn. De soep vond ik vrij kaal, de patat was goed, het vlees was eigenlijk jus met vlees. Ik hou niet van wijn, dus dronk ik alleen water. Ik vond het jammer dat er geen andere keuze was.

Na het avondmaal gingen we weer verder. In de bus startte een film. Ik was zo moe, maar kon steeds niet slapen. Ik heb de hele nacht maar een paar uur kunnen slapen wat ik erg jammer vond. Elk half uur werd ik wakker. De volgende ochtend toen ik echt wakker werd en het slapen opgaf, zag ik dat we in Hongarije waren. Het landschap was erg saai en vlak. Maar een stuk meer het land in en een stuk meer richting onze uiteindelijk bestemming werd het prachtig! Er lag een prachtig meer: het Balatonmeer. Het was evengoed nog een stukje rijden, ook al leek het alsof we er al bijna waren.

Uiteindelijk kwamen we aan. Met onze spullen werden we bij Palace, een grote club, afgezet. Hier kregen we drinken en konden we ons inschrijven voor activiteiten met de reisorganisatie. Ook wachtte we hier op het vervoer naar ons hostel. We schreven ons in voor de kroegentocht en voor de schuimparty. De rest zouden we zelf wel regelen.

Na lang wachten kwam ons langverwachte busje om ons naar Hostel Aqua te brengen. Met negen personen stapte we in. We hadden allemaal lage verwachtingen van het hostel, door slechte verhalen. Maar toch gingen we er vol goede moed heen. De eerste gesprekken met medereizigers kwamen al een beetje op gang. Bij het hostel aangekomen betrok iedereens gezicht. Het zag er heel vervallen uit. In het hostel moesten we ons melden bij een vrouw, dit was de zogenaamde receptie. We meldde ons, leverde onze ID voor twee minuten in, zette een handtekening en kregen een sleutel. Zoals je al kon lezen in mijn review over het hostel schrokken wij ons dood. Op de foto is een stukje van de tuin gezien, voor het hostel. De foto's van de beschimmelde muren etc. zal ik jullie besparen. Mijn vriendin maakte zich vooral zorgen over het slot en ik over de stof en de ontbrekende keuken. Een keuken kregen we, of beter gezegd een gaspitje, die niet werkte. Het slot nog niet. Direct namen we contact op met thuis, om onze ouders in te lichten over de smeerboel waar we in terecht kwamen. Was dit nu de vakantie waar ze zo naar uit keken? Mijn vader heeft direct gebeld met de reisorganisatie, die vertelde dat we het ter plekke maar op moesten lossen.
We besloten er het beste van te maken en gingen geld pinnen, een kijkje nemen op het strand en zwemmen! Want het was bloedheet.

In Siofok is het plat en aan de overkant heb je uitzicht op de bergen, zoals je ook op de foto kunt zien. Super mooi dus! Alle stranden horen helaas bij hotels, je moet betalen om er op te komen. Het gaat om 1000 forint per dag, dit is ruim 3 euro. Nu vinden we dat voor één keer niet zo erg, maar voor bijna elke dag wel. We hoorde dat je ook ergens gratis kon zwemmen dus zochten naar dat strand. Na een kwartier lopen hadden we het gevonden: onze vakantie begon echt. Dat hostel gedoe kwam later wel weer!


Onze eerste dag was niet zoals we hadden gepland. Maar desondanks hebben we genoten van het mooie strand en het prachtige weer in Siofok. Deze ravage zorgt overigens wel voor aanspraak met medereizigers, je hebt gelijk een gespreksonderwerp. De tuin is ook heel praktisch, iedereen zit bij elkaar. Zo zagen we toch het positieve erin. Heb jij ook wel eens dit soort teleurstellingen meegemaakt?